Θάσος.
Το σμαραγδένιο και γραφικό νησί της Θάσου βρίσκεται στο Βόρειο Αιγαίο απέναντι από τις ακτές της Ανατολικής Μακεδονίας και συγκεκριμένα απέναντι από τις εκβολές του Νέστου και την πόλη της Καβάλας. Αποτελεί μία από τις 4 επαρχίες του νομού Καβάλας της Ανατολικής Μακεδονίας. Το μήκος των ακρογιαλιών της Θάσου φτάνει τα 115 χλμ ενώ μόλις 8 ναυτικά μίλια τη χωρίζουν από την απέναντι Μακεδονική ακτή. Μια ταραχώδης ιστορία που χάνεται στα βάθη των αιώνων, άφθονες πλουτοπαραγωγικές πηγές, εντυπωσιακά αξιοθέατα από όλες τις ιστορικές περιόδους και ειδικότερα από την αρχαιότητα, ο φιλόξενος τοπικός πολιτισμός, το εντυπωσιακό φυσικό περιβάλλον και η άρτια τουριστική υποδομή δίνουν στο νησί ένα ξεχωριστό χαρακτήρα και το καθιστούν πόλο έλξης για πολλούς επισκέπτες από όλο τον κόσμο.
Μικροί κάμποι και πολλά ορεινά υψώματα χαρακτηρίζουν το έδαφος του νησιού που είναι ορεινό και πευκόφυτο. Υψηλότερη κορυφή είναι το Υψάριο όρος ή Ψαριό όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Το μοναδικό φυσικό περιβάλλον και το εύκρατο υγιεινό κλίμα της την καθιστούν μοναδικό τουριστικό προορισμό. Κύριες πλουτοπαραγωγικές πηγές του νησιού είναι ο τουρισμός, η ξυλεία, η εξόρυξη μαρμάρου, το λάδι, οι ελιές, το μέλι και άλλα αγροτικά προϊόντα.

Πεντακάθαρη θάλασσα αγκαλιάζει το νησί και καθρεφτίζει την ομορφιά του. Η Θάσος είναι ονομαστή για τα γαλαζοπράσινα νερά της και τα μοναδικά ακρογιάλια της, με άμμο ή βότσαλα, που προσφέρουν ανεπανάληπτες καλοκαιρινές διακοπές στον επισκέπτη.
Tο νησί σε όλη του την έκταση έχει θαυμάσιες και πεντακάθαρες αμμουδιές όπως τη Χρυσή Αμμουδιά στη Σκάλα Παναγιάς, η Χρυσή Ακτή στη Σκάλα Ποταμιάς, τα Κοίνυρα, ο Παράδεισος, η Θημωνιά, η Αλυκή που θεωρείται και η πισίνα του νησιού, η Ψιλή Άμμος, το Αστρίς, η Ακτή του Ποτού, το Πευκάρι, η Ακτή Λιμεναρίων μέχρι την Τρυπητή, ο Ατσπάς στη Σκάλα Μαριών, η Ακτή Καλλιράχης, η Ακτή Σωτήρος, η Ακτή Αλσυλλίου στη Σκάλα Πρίνου, η Σκάλα Ραχωνίου, το Παχύ, το Παπά Λιμάνι, η Γλυφάδα, και στην πόλη η Ακτή Αγίου Βασιλείου και η πλαζ (συνοικισμού) στην ανατολική πλευρά της πόλης.

Οδικό δίκτυο
Το οδικό δίκτυο του νησιού είναι πολύ αξιόλογο και αναπτύσσεται περιμετρικά. Μόνο ο περιφερειακός δρόμος του νησιού έχει μήκος 100 χλμ. Υπάρχουν ασφαλτόδρομοι, που ενώνουν τα χωριά καθώς και δασονόμοι (χωματόδρομοι) 100 χλμ. Τα χωριά εξυπηρετούνται με λεωφορεία. Από Καβάλα προς Λιμένα Θάσου εκτελούνται με φέρι-μποτ και ιπτάμενα δελφίνια κάθε μέρα δρομολόγια όλο το χρόνο (1 ώρα και 45 λεπτά). Επίσης προς τον Πρίνο Θάσου πραγματοποιούνται κάθε μέρα πολλά δρομολόγια όλο το χρόνο. Τέλος, από Κεραμωτή προς Λιμένα γίνονται καθημερινά πολλά δρομολόγια. Επίσης γίνονται πολλά δρομολόγια την ημέρα με ιπτάμενα δελφίνια από Kαβάλα για Θάσο και αντιστρόφως.

Πληροφορίες:
Λιμεναρχείο Θάσου (25930) 22355, Λιμεναρχείο Καβάλας τηλ. (2510) 223716, Λιμενικός Σταθμός Κεραμωτής τηλ. (25910) 51204

Εκδηλώσεις:
Παραστάσεις αρχαίας τραγωδίας στο αρχαίο θέατρο του νησιού. Πανηγύρι το Δεκαπενταύγουστο με λαϊκούς χορούς και ψητά κατσικάκια. Κάθε τρίτη μέρα του Πάσχα λαογραφική εκδήλωση με χορούς γερόντων. Γέροι και γριές με παλιές ενδυμασίες χορεύουν, ενώ οι κοπέλες προσφέρουν στους επισκέπτες λουκούμια.

Σπεσιαλιτέ:
Φρέσκα ψάρια, αστακός, γαρίδες, μαύρο κρασί, γλυκό καρυδάκι, μέλι, ξερό χταπόδι, ηλιόκαυτο ψάρι, λουκουμάδες, αρνάκι και κατσικάκι.

Αγορά:
Είδη λαϊκής τέχνης, υφαντά, πήλινα και ξυλόγλυπτα.

Θάσος - Ιστορία

Η Θάσος κατοικήθηκε για πρώτη φορά κατά τη νεολιθική εποχή από Φοίνικες. Σύμφωνα με το μύθο, αναζητώντας την αδερφή του αρχηγού τους Κάδμου, Ευρώπη, την οποία είχε κλέψει τρελός από έρωτα ο Δίας, μεταμορφωμένος σε λευκό ταύρο, ίδρυαν πόλεις σε κάθε τόπο από όπου περνούσαν.

Αργότερα, στο νησί εγκαταστάθηκαν Θράκες, οι οποίοι απέκτησαν δύναμη εκμεταλλευόμενοι τα πλούσια τοπικά μεταλλεία. Τα μεταλλεία αυτά κίνησαν το ενδιαφέρον των Ιώνων της Πάρου, οι οποίοι κατέλαβαν τη Θάσο στις αρχές του 7ου π.Χ. αιώνα. Στην εκστρατεία αυτή έλαβε μέρος και ο μεγάλος Πάριος ποιητής Αρχίλοχος, ο οποίος μάλιστα έγραψε και σχετικό ποίημα.

Οι Θάσιοι προόδευσαν γρήγορα και ίδρυσαν αποικίες στη γύρω περιοχή. Την αρχαϊκή εποχή, το νησίείχε σημαντική δύναμη και διατηρούσε εμπορικές σχέσεις με όλο τον ελληνικό κόσμο.

Κατά τους Μηδικούς Πολέμους, η Θάσος υποτάχθηκε στους Πέρσες, οι οποίοι εξανάγκασαν τους Θάσιους να γκρεμίσουν τα περίφημα μαρμάρινα τείχη τους. Κατόπιν, στον Πελοποννησιακό Πόλεμο,η Θάσος αποτέλεσε το "μήλον της έριδος" μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών.

Το 2ο και τον 1ο π.Χ. αιώνα, υπό την προστασία των Ρωμαίων πλέον, το νησί γνώρισε μεγάλη άνθηση. Βέβαια, τα μεταλλεία είχαν πια εξαντληθεί, αλλά η Θάσος έκανε τότε εξαγωγές μαρμάρων και κρασιού. Το 42 π.Χ. οι δολοφόνοι του Ιουλίου Καίσαρα, Κάσσιος και Βρούτος, εγκατέστησαν το ταμείο τους στο νησί.

Κατά τους βυζαντινούς χρόνους, η Θάσος λεηλατήθηκε από τους Αβάρους και τους Σαρακηνούς.
Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Σταυροφόρους, το 1204, το νησί παραχωρήθηκεστο γηραιό Βενετό δόγη Ερρίκο Δάνδολο και τους απογόνους του.

Γρήγορα όμως η Θάσος ενσωματώθηκε στο κράτος της Θεσσαλονίκης, που ίδρυσε ο Βυζαντινός δεσπότης της Ηπείρου Θεόδωρος Δούκας Αγγελοκομνηνός. Αργότερα, μετά την ανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, αποτέλεσε και πάλι τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.

Το 1354 ο τότε Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος εκχώρησε τη Θάσο στον Γενουάτη,σύμμαχο και γαμπρό του Φραγκίσκο Γατελούζο, επειδή τον βοήθησε να κατανικήσει τους εσωτερικούς του αντιπάλους. Οι Γατελούζοι παρέμειναν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στην εξουσία μέχρι το 1455, οπότε τους διαδέχθηκαν οι Τούρκοι.

Το 1770 οι Ρώσοι του Ορλώφ κατέλαβαν τη Θάσο, ενώ το 1813 ο Σουλτάνος παραχώρησε το νησί στον Τουρκοαιγύπτιο Μεχμέτ Αλή, ο οποίος γεννήθηκε στην απέναντι ακτή, στην πόλη της Καβάλας.

Οι Θάσιοι επαναστάτησαν το 1821, αλλά είχαν την ίδια μοίρα με τις υπόλοιπες βορειοελλαδίτικες περιοχές, η Επανάσταση δηλαδή δεν σημείωσε επιτυχία. Το 1902 οι Τούρκοι ανέλαβαν και πάλι την κυριαρχία του νησιού.

Στο Βαλκανικό Πόλεμο του 1912, ο ελληνικός στρατός κατέλαβε το νησί, το οποίο από τότε υπάγεται στην Ελλάδα. Το 1916, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου, η Θάσος καταλήφθηκε από δυνάμεις της Αντάντ. Από το 1941 μέχρι το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, το νησί διετέλεσε υπό βουλγαρική κατοχή.